تلاش برای ادغام مغز و هوش مصنوعی
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۹۸۰۱۲
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، یک برنامه تحقیقاتی پیشگام به رهبری عادل رازی دانشیار دانشگاه «موناش» با همکاری استارتاپ «کورتیکال لبز»(Cortical Labs) واقع در ملبورن استرالیا، کمک مالی قابل توجهی را در حدود ۶۰۰ هزار دلار استرالیا از برنامه کمک هزینه‌های تحقیقاتی کشف امنیت و اطلاعات ملی دریافت کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این پروژه‌ی تحول آفرین با هدف رشد سلول‌های مغز انسان بر روی تراشه‌های سیلیکونی، ایجاد قابلیت‌های قابل توجهی را در حوزه یادگیری ماشینی هدف قرار داده است.
نقطه کانونی این مطالعه حول محور رشد تقریباً ۸۰۰ هزار سلول زنده مغز بر روی تراشه‌های سیلیکونی است که به پژوهشگران این امکان را می‌دهد تا به این سلول‌ها آموزش دهند وظایف هدفمند را انجام دهند.
این مطالعه جدید پس از موفقیت سال گذشته، زمانی که سلول‌های مغزی، بازی رایانه‌ای ساده‌ای به نام Pong را آموزش دیدند، پایه‌گذاری شد و توجهات جهانی را به خود جلب کرد و نقطه عطف مهمی در تحقیقات این تیم شد.
پروفسور رازی توضیح داد که ادغام سلول‌های مغزی رشد یافته در آزمایشگاه با تراشه‌های سیلیکونی «زمینه‌های هوش مصنوعی و زیست‌شناسی مصنوعی را برای ایجاد سکوهای محاسباتی بیولوژیکی قابل برنامه‌ریزی» فراهم می‌کند.
وی افزود: این قابلیت فناورانه جدید در آینده می‌تواند در نهایت از عملکرد سخت افزارهای موجود که صرفاً مبتنی بر سیلیکون هستند، پیشی بگیرد.
آینده هوش ماشینی
پیشرفت این برنامه تحقیقاتی در تمرکز آن بر «یادگیری مستمر و مادام العمر» نهفته است، قابلیتی که سیستم‌های هوش مصنوعی موجود فاقد آن هستند.
توانایی یادگیری در طول عمر یک ماشین، کسب مهارت‌های جدید بدون فراموش کردن مهارت‌های قدیمی، انطباق با این تغییرات و بکارگیری دانشِ آموخته شده‌ی قبلی در کارهای جدید، همگی همراه با صرفه جویی در قدرت محاسباتی، حافظه و انرژی، یک تغییر دهنده بازی برای آینده‌ی هوش ماشینی هستند.
هوش مصنوعی سنتی از «فراموشی فاجعه‌بار» رنج می‌برد، پدیده‌ای که در آن اطلاعات آموخته شده قبلی را هنگام قرار گرفتن در معرض داده‌های جدید بازنویسی می‌کند.
این در تضاد کامل با مغز انسان است که در یادگیری مستمر و مادام العمر برتری دارد و ما را قادر می سازد تا مهارت‌های جدید را در طول زندگی خود با مهارت‌های قدیمی سازگار کنیم و آنها را یاد بگیریم.
این نسل جدید از برنامه‌های یادگیری ماشینی که شامل خودروهای خودران، هواپیماهای بدون سرنشین خودران، ربات‌های تحویل‌دهنده و دستگاه‌های پوشیدنی هوشمند هستند، نیاز به نوع متفاوتی از هوش دارند، هوشی که بتواند به طور مداوم تکامل یابد و یاد بگیرد.
کشف رازهای یادگیری مادام العمر
قلب این پروژه در سیستمی موسوم به DishBrain نهفته است که یک ظرف آزمایشگاهی ابتکاری است که سلول‌های مغز انسان در آن رشد می‌کنند.
هدف این تیم تحقیقاتی دستیابی به درک عمیق‌تری از مکانیسم‌های بیولوژیکی زیربنای یادگیری مستمر و مادام‌العمر و ایجاد ماشین‌های هوش مصنوعی پیشرفته‌تر با قابلیت‌های قابل توجه با تکرار این مکانیسم‌ها است.
پژوهشگران این مطالعه می‌گویند، ما از این کمک مالی برای توسعه ماشین‌های هوش مصنوعی بهتری که ظرفیت یادگیری شبکه‌های عصبی بیولوژیکی را تقلید می‌کنند، استفاده خواهیم کرد. این بودجه به ما کمک می‌کند تا ظرفیت سخت‌افزاری و روشها را تا جایی افزایش دهیم که جایگزین مناسبی برای محاسبات سیلیکونی شوند.
تأثیر این پژوهش می‌تواند به استرالیا مزیت استراتژیک قابل توجهی در صنایع مختلف بدهد و این کشور را به خط مقدم انقلاب هوش مصنوعی سوق دهد.
این پروژه یکی از مواردی است که باید آن را دنبال کرد، چرا که احتمالا اسرار یادگیری مادام العمر با پیشرفت آن بر ملا می‌شود.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو هوش مصنوعی سلول های مغز مادام العمر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۹۸۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمی‌گردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شده‌اند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته می‌شود، به‌دلیل برخورد یک شهاب‌سنگ بزرگ به زمین منقرض شده‌اند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان به‌صورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که می‌توان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرض‌شده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که می‌تواند چنین دستکاری‌هایی را انجام دهد و حیوانی را که سال‌ها پیش منقرض‌شده، با به‌دست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلول‌هایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفت‌انگیز است که توسط مکانیسم‌های مختلف درون سلولی انجام می‌شود.
سلول‌ها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلول‌های آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی می‌شوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال می‌شوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئین‌های جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلول‌های مرده می‌شود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلول‌های مرده جایگزین می‌شوند تا بازسازی بافت‌ها و اعضا امکان‌پذیر شود. این فرایند می‌تواند توسط سلول‌های استخوانی، ماهیچه‌ای، یا سایر انواع سلول‌هایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا می‌شود، سیستم‌های عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. به‌عنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیک‌های احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافت‌ها و سلول‌ها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بوده‌اند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیل‌شناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای به‌جا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، به‌خصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط می‌شود، بیشتر و متنوع‌تر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشف‌شده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود می‌شود. این تنها اثری است که می‌توان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان